اثرات سمی کلرید آلومینیوم بر جفت و رحم موش های حامله

سابقه و هدف: آلومینیوم ماده سمی شناخته شده ای برای بدن می باشد. اثرات سمی آن بر ساختمان های مختلف حیوانات آزمایشگاهی بالغ مورد مطالعه زیادی قرار گرفت. اما مطالعه اثرات آن بر ساختمان های تولید مثلی همچنان ناکافی می باشد. در این تحقیق ساختمان جفت و رحم موش های حامله ای که در یک دوره زمانی کوتاه در معرض کلرید آلومینیوم قرار گرفتند مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش ها: حیوان مورد استفاده در تحقیق موش های سفید NMRI بوده است. موش های ماده با پلاک واژنی مثبت بطور تصادفی در 6 گروه جای داده شدند (در هر گروه 12 راس). در سه گروه اول که گروه های تجربی این مطالعه بودند به حیوانات در یک نوبت کلرید آلومینیوم با دوز 150mg/kg و بترتیب در روزهای دهم، یازدهم و دوازدهم حاملگی تزریق شد. به موش های گروه های شاهد در همان روز نرمال سالین تزریق شد. در روز پانزدهم موش ها کشته شده و جنین ها از رحم بیرون آورده شدند. وزن و قطر جفت ها اندازه گیری شده و ساختمان ماکروسکوپی جفت و رحم با استفاده از استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت. از رحم مقاطع بافتی تهیه و مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفت. یافته ها: در گروه های تجربی روزهای دهم، یازدهم و دوازدهم بترتیب 14.3، 13.8 و 13.3 درصد از جنین ها از جفت هایی با ظاهری ناهنجار و آتروفی شده برخوردار بودند که بطور معنی داری از گروه های شاهد مربوط به خود بالاتر بوده است (P<0.05). میانگین قطر جفت ها در گروه های مزبور بترتیب 7.2، 7.2 و 7.3 میلی متر بود درحالیکه در هر سه گروه شاهد این میزان 7.6 میلی متر و بطور معنی داری بیشتر بوده است (P<0.05). در ساختمان خارجی رحم گروه های تجربی نواحی هموراژیک و نیز در مقاطع میکروسکوپی واکنش آماسی و کانون های نکروزه در میومتر مشاهده شده است. نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که کلرید آلومینیوم می تواند باعث ایجاد اختلالات ساختمانی در جفت و رحم موش های حامله شود. این یافته می تواند اثرات سمی این ماده را بر جنین حیوانات حامله با مکانیسم آسیب جفتی مطرح نماید.